Otvaranje izložbe fotografija u bašti Muzeja afričke umetnosti, Beograd, 19. april 2018. godine
17. April 2018
Etiopija je jedna od najstarijih hrišćanskih zemalja na svetu, u kojoj se ova vera počela propovedati u prvim vekovima hrišćanstva, a zvanično je priznata kao religija u 4. veku n.e. Etiopska pravoslavna tevahedo crkva danas broji preko 40 miliona vernika.
Hrišćanska tradicija neraskidivo je upletena u kulturu i istoriju zemlje. Najsvetiji grad i najvažnije hodočasničko središte je Lalibela, gradić smešten u severnom planinskom području Lasta, koji godišnje pohodi veliki broj domaćih vernika, ali i sve više stranih posetilaca.
Jedanaest monolitnih crkava, za koje se pretpostavlja da su sagrađene za vreme vladavine kralja Lalibele (12-13. vek), isklesane su u mekom crvenom vulkanskom kamenu ispod nivoa zemlje, i povezane mrežom tunela i podzemnih prolaza. Njihova izgradnja predstavlja izuzetan arhitektonski podvig, a od 1978. godine nalaze se pod zaštitom UNESKO-a. Prostorni raspored bogomolja, grupisanih u dve skupine, pa čak i naziv reke Jordanos koja ih deli, podsećaju na Jerusalim i celom lokalitetu daju takoreći biblijski prizvuk. Od 12. veka, od kada su crkve podignute, u njima se neprekinuto obavlja verska služba.
U svojevrsnom fotografskom dnevniku iz Lalibele, iz ovog „Jerusalima Afrike“, ispričanom u 24 slike, dominiraju prizori hodočasnika u putovanju i nakon dolaska na samo odredište: duge povorke bosonogih vernika sa štapovima, umotanih u šama ogrtače – tipičnu odeću stanovnika visoravni, koje se danima kreću kroz brdoviti pejzaž; vernici okupljeni po vrhovima kamenih litica kojima su okružene crkve; poklonici u predahu ispred zidina Crkve Sv. Đorđa.
Koristeći samo prirodno osvetljenje, Gali Tibon dočarava senovitu, skrivenu atmosferu crkava i okolnih monaških kelija, tišinu pobožnika uronjenih u molitvu i kontemplaciju. U umetničkom postupku, koji podrazumeva korišćenje crno-bele tehnike, autorka uspeva da istakne teksturu kamena okolnog terena – praiskonskog, bezvremenog elementa, kao pozadinu naspram koje su u prvom planu istaknuti ljudski likovi čiji nabori – lica, odeće, čalmi, kao da izražavaju slojeve vremena. Zajedno govore o hodočašću koje se u gotovo nepromenjenom obliku odvija skoro hiljadu godina, u mestu u kojem vreme kao da je stalo, a vera opstaje.
Izložba je rezultat saradnje Muzeja afričke umetnosti, Beogradske tvrđave i Beogradskog meseca fotografije i traje do 20. maja 2018. godine.
Izložba na Beogradskoj tvrđavi traje od 22. maja do 25. juna 2018. godine.