Reprezentativna lista nematerijalnog kulturnog nasleđa
„Reprezentativna lista nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva“ ustanovljena je Konvencijom o zaštiti nematerijalnog kulturnog nasleđa UNESKO-a 2003., s ciljem očuvanja nematerijalnog kulturnog nasleđa na međunarodnom nivou, a kako bi se osigurala bolja vidljivost nematerijalnog kulturnog nasleđa, podigla svest o njegovom značaju i ohrabrio dijalog uz poštovanje kulturne raznolikosti. Republika Srbija je ovu Konvenciju ratifikovala 2010. godine.
Novembra 2014. godine, u Uneskovom centru u Parizu, doneta je odluka o upisu „Porodične slave“ na Uneskovu Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva.
UNESCO nematerijalno kulturno nasleđe definiše kao „praksu, prezentaciju, izražavanje, kao i udružena znanja i neophodne veštine, koje zajednice, grupe i, u nekim slučajevima, pojedinci prepoznaju kao deo svog kulturnog nasleđa. Nematerijalno kulturno nasleđe, koje se ponekad naziva i živa kulturna baština, manifestuje se, između ostalog, u sledećim oblastima: usmena tradicija i jezik, scenska umetnost, društvena praksa, rituali i praznici, znanje i primena znanja o prirodi i univerzumu i tradicionalna umetnost. Značaj nematerijalnog kulturnog nasleđa je i u tome što promoviše, održava i razvija kulturni diverzitet i ljudsku kreativnost”.