Slava je kompleks ritualnih i socijalnih praksi...
...kojima porodica slavi sveca za kojeg veruje da je njen zaštitnik i davaoc blagostanja. Proslavljanje porodičnog sveca zaštitnika praktikuje većina pravoslavnih hrišćanskih porodica na teritoriji čitave Republike Srbije kao značajan porodični praznik u kojem učestvuju pojedinačne porodice i njihovi gosti – članovi šireg srodstva, susedi, prijatelji i članovi lokalne zajednice.
Proslavljanje sveca zaštitnika se sastoji iz ritualnog prinošenja beskrvne žrtve i gozbe koja se priređuje za rođake, susede i prijatelje. Beskrvna žrtva je hleb i vino i žito (simboli Hristovog tela i krvi, plodnosti i blagostanja). U domu porodice se na dan posvećen svecu kojeg ona slavi tokom obavljanja rituala pali posebno namenjena slavska sveća, čita se molitva Oče naš i obavlja se sečenje slavskog kolača (obavzno ima utisnut simbol IS HS NI KA) tako što se preliva vinom, seče u obliku krsta, zatim se okreće i prelama na četiri dela uz podizanje uvis. Tokom rituala izgovaraju se zahvalnosti svecu i molitve za blagostanje.
Neke porodice slavski kolač nose u crkvu gde se ritualno seče s pravoslavnim sveštenikom ili na dan slave sveštenik dolazi u dom porodice da seče kolač.
Slavska gozba se dešava u svetom vremenu i prostoru u kom održavanje postojećih i uspostavljanje novih društvenih veza ima posebnu „sakralnu težinu“ koja tim odnosima obezbeđuje dugotrajnost. Proslavljanje sveca zaštitnika porodici obezbeđuje neophodan integritet u okviru zajednice i integraciju u širu zajednicu.
Proslavljanje sveca zaštitnika je karakteristično za pravoslavne hrišćanske porodice, i u multietničkim i multikonfesionalnim oblastima kroz učešće u slavskoj gozbi igra važnu ulogu u uspostavljanju i održavanju interetničkog i interkulturnog dijaloga.
Srbi prepoznaju slavu kao način iskazivanja etničkog identiteta i oni su nosioci ove tradicije, ali proslavljanje porodičnog sveca zaštitnika praktikuju pravoslavne hrišćanske porodice i drugih etničkih zajednica u Srbiji.