Utemeljivač srpske geografije.

Doktorirao je 1893. na Univerzitetu u Beču, na tezi „Das Karstphänomen“. Svoja prva i najznačajnija terenska istraživanja na početku karijere obavio je na terenu krševitih predela istočne Srbije. Posmatrajući karst na Kučaju i Prekonošku pećinu, došao je na ideju za svoju doktorsku disertaciju. Osnivač je Srpskog geografskog društva, predsednik Srpske kraljevske akademije (sada SANU), profesor i rektor Beogradskog univerziteta, počasni doktor Univerziteta Sorbone i Karlovog univerziteta u Pragu. Bavio se podjednako društvenom i fizičkom geografijom, geomorfologijom, etnografijom, geologijom, antropologijom i istorijom. Smatra se osnivačem antropogeografsko-etnološke škole u Srbiji. Nakon Prvog svetskog rata Cvijić je doprineo određivanju političkih granica nove jugoslovenske države, koristeći svoja naučna istraživanja kao argument u pregovorima.