Jedan od najvećih srpskih pesnika, vladar i vladika Crne Gore.

Posle smrti svog strica, vladike Petra I, 1830. zakaluđerio se vrlo mlad i primio upravu nad Crnom Gorom, a 1833 putovao je u Petrograd, gde je zavladičen. Jedan je od najvećih srpskih mislilaca i pesnika. Njegoš je bio i verski i svetovni poglavar srpskog naroda u malenoj Crnoj Gori, u kojoj je bila jaka nacionalna svest i patrijarhalni moral, ali u kojoj je vladala domaća anarhija, plemenska surevnjivost i krvna osveta. Kao mlad vladar sredio je političke prilike u Crnoj Gori i oko nje: organizovao sudove, izdejstvovao povećanje pomoći od Rusije, ustanovio Senat, podigao prvu osnovnu školu i osnovao štampariju 1834. U narodu je nazivan vladika Rade, po svom svetovnom imenu. Odgajan na narodnim pesmama i sam je pisao pesme o borbi protiv Turaka. Najslavnije delo mu je „Gorski vijenac“, a druga važna dela su „Luča mikrokozma“, „Ogledalo srpsko“ i „Lažni car Šćepan Mali“. U osnovi refleksivno-lirski pesnik, on je to bio i u ovim delima koja imaju epsko-dramski oblik.