Najznačajnija srpska slikarka s kraja 19. i početka 20. veka.

Posle Više ženske škole u Beogradu, postaje učenica u ateljeu Đorđa Krstića. Od 1898. počinje školovanje u Minhenu u ateljeu Antona Ažbea. Već 1900. imala je prvu samostalnu izložbu u Beogradu. Godine 1901. započinje rad u ateljeu Julijusa Ekstera u Minhenu. Od 1904. godine angažuje se oko Prve jugoslovenske umetničke izložbe, osnivanja „Lade“ i Prve jugoslovenske umetničke kolonije u Sićevu 1905. Do 1912. izlaže na mnogim izložbama, kao i u srpskom paviljonu na Međunarodnoj izložbi u Rimu, na Salonu internacionalne unije i Jesenjem salonu u Parizu. U Beogradu 1912. otvara Slikarsku školu. U Prvom balkanskom ratu učestvuje kao dobrovoljna bolničarka na frontu, a sa Srpskom vojskom je ponovo 1913. i 1914. Umrla je u Valjevu, od tifusa, dok je bila na dužnosti dobrovoljne bolničarke. Slikarstvo Nadežde Petrović uvodi srpsku umetnost u tokove savremene evropske umetnosti. Zahvaljujući njenom duhu koji je, iz male Srbije, stremio modernom svetu, njeno slikarstvo ide u korak sa evropskim ekspresionizmom, a ponekad se čak približava, tada još neafirmisanoj, apstrakciji. Volela je da slika portrete i pejzaže, a njen patriotizam ogledao se i u čestom izboru tema iz nacionalne istorije i slikanju ljudi i predela Srbije. Umetnička galerija u rodnom Čačku nosi njeno ime.

www.nadezdapetrovic.rs