Srpski pesnik, novinar i prevodilac.

Doktorirao je prava na Peštanskom univerzitetu. Službovanje je počeo kao gimnazijski nastavnik u Novom Sadu, zatim postaje advokat, veliki beležnik i predsednik suda. Potom se isključivo bavi književnošću, novinarstvom, politikom i javnim nacionalnim poslovima. U Beogradu je uređivao „Srpsku nezavisnost“, ali pod pritiskom reakcionarne vlade mora da napusti Srbiju. Na poziv kneza Nikole odlazi u Crnu Goru i tu ostaje oko pet godina, kao urednik zvaničnih crnogorskih novina i knežev politički saradnik. Izabran je za člana Srpskog učenog društva 1883. godine, a za redovnog člana Srpske kraljevske akademije 26. januara 1909. Kao politički čovek i javni radnik Kostić je vršio snažan uticaj na srpsko društvo svoga vremena. On je jedan od osnivača i vođa „Ujedinjene omladine“, pokretač i urednik mnogih književnih i političkih listova, intiman saradnik Svetozara Miletića. U Austrougarskoj se borio protiv klerikalizma i reakcije, a u Srbiji protiv birokratske stege i dinastičara. Svoje književno stvaranje počeo je u jeku romantizma, napisao je oko 150 lirskih i dvadesetak epskih pesama, balada i romansi, kao i tri drame: „Maksim Crnojević“, „Pera Segedinac“ i „Uskokova ljuba ili Gordana“. Pored većeg broja članaka polemičnog karaktera, predavanja, skica i feljtona, značajni su i njegovi prevodi Šekspira: „Hamlet“, „Romeo i Julija“ i „Ričard III“.