Sveti car Lazar, kultna ličnost srpskog kosovskog mita.

Lazar Hrebeljanović je kao mladić služio na dvoru cara Dušana, a 1353. se oženio Milicom, čiji je otac bio iz roda Nemanjića. Sa nestankom Srpskog carstva, posle iznenadne smrti Dušana Nemanjića, a potom i Cara Uroša (1355-1371), mnogi krupni i sitni feudalci ugrozili su jedinstvo srpskih zemalja. Pobedom na Marici Turcima je bio otvoren put za dalja porobljavanja srpskih pokrajina. Udajama svojih kćeri, uspostavljanjem savezničkih odnosa i borbom sa nepokornim velikašima, knez Lazar uspeo je da ojača i teritorijalno proširi svoju državu sa prestonicom u Kruševcu. Uspeo je da 1375. izmiri Pećku i Carigradsku patrijaršiju, koje su bile u neprijateljstvu od doba kada se kralj Dušan krunisao za cara. Prvi put se sukobio sa jačim odredom turske vojske 1380-81. kada su njegove vojskovođe pobedile Turke na Dubravici kod Paraćina. Posle smrti ugarskog kralja Ludovika I 1382. knez Lazar je odbio položaj turskog vazala. Mada poraženi i u Bosni kod Bileće 1388. godine, Turci su odlučili da i po treći put napadnu kneza Lazara. Kosovska bitka se odigrala na Vidovdan, 28. juna 1389. godine, na polju Kosovu, kod Gazimestana. U bici su poginuli i knez Lazar i turski car Murat, a to je ujedno bio i početak turske okupacije Srbije, koja je trajala pet vekova. Kako srpske narodne epske pesme kažu, car Lazar je „umesto carstva zemaljskog odabrao carstvo nebesko“. Mošti kneza Lazara pohranjene su u njegovoj zadužbini, manastiru Ravanica, a Srpska pravoslavna crkva ga je proglasila za sveca.